Vergilər azirliyinin əməkdaşı Şahin Məmmədovun yazarların vergi verməsi ilə bağlı açıqlaması ədəbi aləmdə heç də sakit qarşılanmadı. Digər mətbu orqanlar kimi Manevr.az da bu məsələyə biganə qalmayıb, ədəbi mühitdə mövzu ilə bağlı sorğu keçirdi: Bir gənc yazar kimi şairlərin vergi verməsi ilə bağlı məsələyə münasibətinizi bilmək istəyərdik...

Rauf Qərib: - Bir insan hər hansı bir yerdən gəlir əldə edirsə, onun vergisini verməlidir. Əgər bir şair və yazar da yazdıqlarından pul qazanırsa, ondan vergi tutulması normaldır. Ancaq indiki zamanda bu hal demək olar ki, çox nadir hallarda mümkündür. Bəstəkarlarla işləyib pul qazanan şairlər, kitablarından pul qazanan yazarlar vergi verməlidir. Bu, ən azından hər insanın vətəndaşlıq borcudur. Baba Vəziroğlu gündə bir mahnıya söz yazır. Elə bil ki, istehsalçıdı və təbii olaraq bunun vergisini verməlidir. Eləcə də Elxan Elatlı və onun kimi ayda bir roman yazıb minlərlə kitab satanlar… Ama onlar da çox azdı. Yoxsa, bir jurnalda çap olunduğuna görə 15 manat qonorar alanı demirəm. Hələ o çap da altı aydan bir olarsa…(gülür) Əslində Vergilər Nazirliyi düz qərar verib. Bir şair ki yazdığı ilə dolana bilməyəcəksə, niyə yazır axı?! Gedib məişət qayğıların təmin edəcək bir işlə məşğul olsun.

Qabil Ədalət:- Bəlkə də bir çoxları fikrimlə razılaşmayacaq. Ancaq mən Vergilər Nazirliyinin bu qərarı ilə tam razıyam. Düşünürəm ki, bəlkə bu qərardan sonra ədəbiyyatda şairciklər yox olmasa da, heç olmasa azalar. Belə bir qərar verilsə ki, yazar (şair və ya yazıçı) hər hansı bir mətbu orqanda dərc olunduğuna görə və sosial şəbəkədə yaradıcılığını yayımladığına görə vergi verməlidir, bu, daha faydalı nəticə verə bilərdi. Bu kəsgin qərar şairciklərin qarşısını almaq üçün mütləqdir. Artıq Azərbaycanda dəb halını alıb: təqaüdə çıxan, ailəsindən boşanan, sevgilisindən ayrılan, ali məktəbdən qovulan - bir sözlə yerindən qalxan hər kəs şeir yazır. Əgər onların yazdığına şeir demək olarsa… Məlumdur ki, Azərbaycanda senzura yoxdur. Bu tip insanlar da söz azadlığından istifadə edərək öz yazdıqlarını oxucuya şeir adı ilə sırıyırlar. Kimin işi yoxdursa şeir yazır və deyir ki, mən şairəm. Bir- iki dəfə də Türkiyəyə gedib- gələndən sonra Bakıda şaircik olurlar.
Hətta çox istəyərdim ki, ədəbiyyatı ləkələyənlər, poeziyanın düşmənləri “cərimələnsin”- onlardan 4% yox, 8% vergi tutulsun. AYB-in üzvü olmayanlara, Gənc Ədiblər Məktəbini bitirməyənlərə, Prezident mükafatı və təqaüdü almayanlara şeir yazmağa icazə verilməsin. Yaxud da bir komissiya yaradılsın ki, ədəbiyyata zərbə vurmayan mətnlər dərc olunsun. Bu cür və ya digər ciddi addım atılsa, göbələk şairciklərin ədəbiyyata “əli çatmayacaq”.

-Ruslan Dost Əli: -Əgər bu vergi hər şairin məsuldarlığına görə ödənəcək olsa, yaxşı olar. Çünki əsl şair onsuz da azdır və onlar ildə cəmi bir neçə şeir yaza bilirlər. Vay o əldəqayırma şairlərin gününə (gülür). Heç broyler şirkətləri bu qədər mal istehsal eləyə bilmir. Bir də vergisiz bu işlə məşğul olmaq sürücülük vəsiqəsi olmadan hansısa nəqliyyat vasitəsisini idarə etmək kimi bir şeydir. Yəni qeyri-qanunidir. Belə olan halda bu işdə əsa s güc vergililərdən daha çox vergisizlərin üzərinə düşəcək. Və sonda, görünür , təhlükəni mən daha yaxşı və tez hiss eləmə qabiliyyətinə malikəm. Təxminən iki-üç il bundan qabaq Tanrı mənə bir bənd pıçıldamışdı: Dövlətin dövləti çatmaz şairlərdəki dövlətə. Allah şairlərə vergi verir, şairlər də ki dövlətə...

Əntiqə Səməndər

Manevr.az