Sevinc QƏRİB

Bu gün "Manevr.az" və "Dalidag.az" saytının əməkdaşı, Dəlidağ Ədəbi Birliyinin sədr müavini, AYB və AJB-nin üzvü, Prezident təqaüdçüsü, şair-jurnalist Sevinc Qəribin doğum günüdür.

Manevr.az ailəsi olaraq, əməkdaşımızı doğum günü münasibətilə təbrik edir, ona yaradıcılıq uğurları və daha böyük nailiyyətlər arzulayırıq.
Müəllifin bir neçə şeirini oxuculara təqim edirik:

ADINI PIÇILDAYIRAM...

Adını pıçıldayıram, duyursanmı?
Çatırmı bu həzin eşq nəğməsi qulaqlarına?
Ruhun titrəyirmi dodaqlarımın atəşindən?
Kəpənək duyğular sarırmı ürəyini?
Arayırsanmı mən adlı səadətini?

Yuva əllərini ciblərində gizlət, əzizim,
əllərim elə hey uçunur evinə sarı.
Yenə baxışlarım qovur darıxan kölgəmi,
nəm gözümdən sökülür həsrətinin divarı...

Külək haray çəkir pəncərəmin önündə,
bəlkə ağacların ahını alır,
bəlkə "ağacla" gəzənlərin günahını.
Bəlkə də dərdini çırpır şəhərin küçələrinə,
mən də ortaq oluram küləyin sərsəriliyinə...

Adını pıçıldayıram dua kimi,
xəyalın keçir Tanrıyla aramda olan körpüdən.
Hasil olmuş dilək kimi isidirsən ürəyimi,
unuduram ayrılıq fəslinin soyuqluğunu,
atıram özümü havanın qollarına...

Adını pıçıldayıram...
Dəli külək qoparır adını dodaqlarımdan,
qonur pıçıltılarım küləyin qanadına,
uçur ruhumun kəşf etdiyi ünvana-
-dur, aç pəncərəni, səsim sənə qonaq gəlir...
Adını pıçıldayıram, duyursanmı?!

BİLMƏZSƏN...

Bir az unutqanlıq səpələnər çiyinlərinə,
unudarsan saçlarımın döyüş bölgəsində olduğunu,
xatırlamaszan ayaqlarımın yerimədiyini.
Əllərində aha çevrilər dilində susan kəlmələr..,
gözlərindən gilə-gilə ayrılıq tökülər.

Bir az sıyrılmış dizimin qanı qorxudar səni,
heyfin gələr göyərmiş dodaqlarıma.
Köz arayarsan atəşin söndüyü yerdə,
qığılcıma sarılan hisslərin yaddaşsız doğular,
bilməzsən ocaq öpüşündən alovlanar....

Bir az yağışa düşər baxışların,
yanaqlarımın yaşında isladarsan kipriklərini.
İtirərsən qollarını boynumda,
sığınar köksünə ürək döyüntülərim,
unudarsan bunun qucaqlamaq olduğunu...

Bir az aynalarda əksini axtararsan,
üşüdər könlünü yoxluq havası...
Hənirti arayarsan sükut notunda
pıçıltılar aldadar qulaqlarını...
Duymazsan ruhumun "əlvidasını",
bilməzsən getdiyimi, bilməzsən öldüyümü...

SONRA...

Sonra kirpiklərim yükünü atdı,
boşaldı gözümün dolu tərəfi.
Sonra boğazımda dağı əritdim,
qəhər selə döndü o dar cığırda,
çəkdi qoşunların nəfəs yolumdan,
yenildi səbrimə qəzəb ordusu...

Sonra zəfər çaldı çiyinlərim də,
soyundu əynindən məğlub libasın.
Açıldı qaşımın düyünləri də,
sovruldu alnımdan qırış topası.
Sonra qollarımı havaya açdım,
"çiçəyi çırtladı" ümidlərimin...

Sığalsız saçlarım çox ağlamışdı,
sonra barmaqlarım savaba batdı.
Qurudu göz yaşı saçlarımın da
öldükcə ovcumda sığal həsrəti.
Yetim əllərimdə dua göyərdi,
inandım yerişsiz ayaqlarıma.
Bəlkə də üz tutub göyə gedərdim,
"dön" səsi oxundu qulaqlarıma.

Sonra ürəyimə bir nəğmə axdı,
dirildi içimdə ölən arzular.
Çəkdim pərdələri günəşə sarı,
tutdum şəfəqinin hörüklərindən.
...sonra gülümsədi aynamın üzü
baxdım ki, əksimi yaz qucaqlayıb...

SƏN EY, İLAHİ ADAM...

Cəhənnəmdi hər səhər yoxluğunla oyanmaq,
əllərini arayıb boşa çıxmaq zülümdü.
Bu kədərlə nə etsəm olmur "diri" dayanmaq,
bu ayrılıq deyil ki, bu bildiyin ölümdü...

Yolları yadırğayan izə dönüb gözlərim,
çəkilib uzaqlara su səpir yanağıma.
Elə taqətdən düşüb qollarınsız dizlərim,
cavab verə bilmirəm özümün qınağına.

Qorxuram son nəfəsdə adını sayıqlayam,
diksinib xatirələr dualara qarışa.
Yalanları adlayıb, gerçəyi ayaqlayam,
əcəlin barmaqları xəyalınla yarışa.

Yaddaşına sığal çək, gözləyənin var burda,
ruhum əsir üstünə, duymursanmı, sevdiyim?
Qübarında boğulan bu ürək qalıb darda,
Sən ey, ilahi adam, sən ey evim dediyim!..

HƏLƏ....

Hələ yağışlardan səs-soraq yoxdu,
hələ toz uduruq quru havadan.
Hələ dalğalar da öz rəngindədi,
qayalar sağ çıxır sulu davadan.

Hələ meh darayır güllərin telin,
hələ küləklərin boyu gödəkdi.
Günəş geniş açıb pay verən əlin,
hələ şəfəqlər də dolu yedəkdi...

Hələ ürəyimin yanğısı sönük,
hələ qollarımda sızlamır ağrı.
Hələ dərd verməyir bir üzü dönük,
hələ öz eşqinə yuvadı bağrım.

Hələ düz yeriyir ayaqlarım da,
hələ əsalara bağlıdı yollar.
Durur kürəyimdə dayaqlarım da,
hələ qucaqlayır məni o qollar.

Özümü görürəm hələ güzgüdə,
Hələ əllərimin sahibi mənəm.
Hələ ögeyləşmir ruhum özgədə,
Hələ vətəniməm, hələ ölkəməm.

ÖMÜR DƏ SIĞINIB TANRI ŞEİRİNƏ

Bəzən tanımıram heç özümü də,
Ruhuma yad gəlir hissim, həvəsim.
Hərdən qınayıram bu dözümü də,
Sıxdıqca köksümü ölüm nəfəsi.

Əynim iztirabın təzə donunda,
Kipriyim yuyunur köhnə yağışda.
Bəlkə də işıq var yolun sonunda,
Sönür ümidlərim yalnış naxışda.

Kimsə əl uzadır duama sarı,
Göy üzü doludu qırıq diləklə.
Bəxtim cadar üzlü zavallı qarı,
Özüm hələ körpə qızdı bələkdə.

Biçənək kimidi arzumun üzü,
Bir-iki dən düşüb ümid yerinə.
Təsəlli seçmişəm könlümə sözü,
Ömür də sığınıb Tanrı şeirinə.

SƏN GƏL, DİRİ QALSIN SON SAATLARIM...

Sən susduqca, mən özümə çəkildim.
içimdəki o tənha qız danışdı.
Sənsiz ömrün qəm üzünə büküldüm.
sükut adlı bu dərd mənə tanışdı.

Alışdıqca içimdəki söz odu,
ürəyimi nişan aldı ağrılar.
Vüsalın kəm, ayrılığın tez oldu,
həsrətimin səbri geniş, bağrı dar.

Niyə çəkim bu bədənin yükünü,
ruhumda ötürsə əcəl kəlməsi?!
Yandırsam da xeyri yoxdu "tükünü",
nağıl olar ta Sənimin gəlməsi...

Neçə dərdə qucaq açdı qollarım,
əskik qaldı bala sözü dilimdə.
İzə düşdüm sənə gəldi yollarım,
balam oldun, bala batdı dilim də...

Eşqin dua kimi yetdi könlümə,
ümid geydi ürəyimin çatları.
Qayıt, ömrüm, əzrayılı önləmə!
Sən gəl, diri qalsın son saatlarım...

YETİM QALMAQ QİSMƏTİDİ BU EŞQİN...

Bilirəm, ömrünə kədər gətirdim,
Ayrılaq, taleyin hirsi soyusun.
Mən özümü həsrətəcən ötürdüm,
Sən də çıx get, artıq təməl qoyulsun.

Nə gördük ki, göz yaşından savayı,
Qısır oldu bu sevdanın sevinci.
Təkcə dərddi bizə düşən havayı,
Hara getsək tapdı bizi birinci.

Arzularım qundağında boğulur,
Vüsalını dadmadı heç əllərim.
Duyğuların yad adamda doğulur,
Sığalını yadırğayır tellərim.

İnanmıram fələk bizi qarğıya,
Bədhaxların nəfsi kəsdi bu eşqi.
Məhəl qoyma sinəmdəki ağrıya,
Yetim qalmaq qismətidi bu eşqin.

Nəm gözlərim yollarına yıxılsın,
İntizarın dara çəksin ruhumu.
Bu sevgidən sən-mən adı çıxılsın,
Kiridərəm için-için ahımı...

Ayrılığın mürgü vursun gözümdə,
Qollarıma yiyə dursun sənsizlik.
Mən birtəhər güc taparam özümdə
Təki səni ağrıtmasın mənsizlik...

Get, sevincin qucaqlasın boyunu,
İşıq bitsin yollarında, izində.
Uduzanı mən olum bu "oyunun",
Gedişinə yas tutaram gizlində...

Manevr.az