Firuzə Quliyevanın şeirlərindəki yeni ruh, üslub, təzə fikirlər mənə maraqlı gəldi. Əlbəttə, hələ "ipə-sapa" yatmayan, cilalanmamış deyimlər, fikirlər də var şeirlərində. Bu da zamana bağlıdı. Firuzə çox gəncdir, hələ ali məktəb tələbəsidir. Gənc müəllifin bir neçə şeirini Manevr.az-ın dəyərli oxucularına təqdim edirəm. Uğurlar...

Namiq Dəlidağlı

***
Ey bəxtsiz kədərim!
Qabırğanla yandırdığın can ocağımı tik!
Bir ovuc torpaqlıq canıma and iç!
Sənin şəklini məndən qoparır
Kövrək dənizin qızarmış dalğası.
Günəşin telləri ilə ayaq açır
Ruzigarın portağal qoxusuna.
Yavan sevda küllərini
Şeirlərimin misrasına tökürəm,
Dağların qoynuna köçürəm.
Möhür vurulmuş qəlbimə nə etmək?!
Əzəldən əllərin-əlimə divar hörüb
Baxışım qapında toxunulmaz alma...
Çalmasın başımda dərdsiz musiqi
Qoca dünya ilə savaşım,
Eyni yurd,bir cüt yad gözə nifrətim bitsin.
Qorxularımı azad etdim
Yansın budağımdakı yasəmənimlə.
Qürbətdə gözü yol çəkir gönlümün,
Məktublarımın canı parçalanır
Dözülməz başısoyuq məhbəsdə.
Mən görərəm əslimi güzgüsüz,
Təki əksim mən, surətim sən qalsın!

***

Gəlməyin-Gülüşümün zirvəsinə qar gətirdi.
Zəhər dadıram hər sözündə
Necə şəkər qatım həsrətinə?
Hansı tərəfə dönüm,İlahi!?
Yastığımın nəmini külək sovursun.
Qəlbimin hansı nöqtəsinə ağı deyim?
Nidayla dolu nifrət bəsləyim?
Gecələr yuxunda laylamı oxuyum?
Qızılgülün içində yatasan
Sevgi mülkündən birdəfəlik qopasan.
Gözlərimə olan susuzluğun
Boş stəkana ümidindən damır.
Sinoptikdən aldığım soraq
Gəldiyin günə yozdurur.
Gövdəsi tumurcuq bağçası çiçəyin
Köksündə neçə qəlpə izi var.
Canımı parə-parə
Çarmaxda mələklərə ehsan verirəm.
***

İki qaşının arasındakı məsafənin
Qırışları bağlayır gecə ilə gündüzü.
İki heca söz qalır dillərdə dastan...
İlahi! Görəsən düşünürmü məni.
Dəsmalındakı həsrət baharının
Ürəyimdə damğa izi var.
Çəpərlərini çeynəyib qaçmır mənzilinə
Dilsiz quyunu ev bilirmiş özünə.
Bağçam fırtına xəncəri ilə boyalı
Küllərindən doğulan kədər dəmində.
İç! Qansız şərabını sorğusuz.
Ləzzətlə mənim sağlığıma iç!
Gizləyir qəlbim qəlbini gözlərimdə,
Sorğulama!İtirəm sözlərində.
Neçə çinarlar əkirəm çatlaq əllərimə.
İki ayrı məbədin məhəbbət toru
Kirpiklərin qovşağında qovuşar bəlkə.
***
Əllərim qəlbimdə gəzir...
Susayıb qara gözlərinə
Gülün susadığı kimi.
Son səsin işləyib qəlbimə,
Uzaq ölkələrə çıxıram səfərə.
Şəklin gözümün önündə
Yaşıllarımda dolaşır.

Gözün kimi bax uşaqlığıma,
Qoru onu yad doğmalardan
İnsan saydıqlarımdan.
Mehman ol qəlb otağıma
Ac qalmışam qucağına
Bahar qoxulu yurd-yuvama.

Sən nəyimsən?
Dodaqlarımda batmayan günəş?
Parıldayan aylı gecəm?
Tanrım qədər sevdiyim?
Ey doğma insan!
Musiqim sən, yaram sən,
Min bir dərdə davam sən.

***
Ah qəlb!
Olum ya ölüm?
Yoxsa tək sual?
Göz yaşı əl tutmur hisslərə
Bəlkə kirpiklər çətir olar dərdlərə.
Yoxsa yağış damlaları gizlər hissləri
Qəlb unudar mı bəs olub keçənləri?
Balaca şəhzadə qədər sevərsən gülünü,
İnanarsan yoxdur onun qədəri.
Ulduzlarla tay tutarsan tək tikanını
Qəlb yaralayan, uzanan ümmanını.
Ah axmaqlıq!
Tək rəsm tablosu boyanır bəyəm?
Gözlər boyanmazı yalana?
İnanmazmı olmazlara?
Ya olmayacaq xəyallara dalmazmı?
Dəlicə qanad açmazmı səmaya?
Çox cavab gizlənir suallar arxasına!
Ölüm dərman olur oluma!
Bax cavab çıxdı ortaya...
***

İş Tahir və Zöhrədə deyil
Ruhu bədəndən qoparıb atmaqda
Səssiz çöllərin dərinliklərinə.
Bir daha adını anmağa
Tövbə etmək istəmsizcə.

İki gözümün ağrısı işlədikcə qəlbimə,
Kök salsam məbədin ayaqlarına
Yalvarmaq əllərimdən axar gedər
Başqa sevdaları diri tutmağa.

İçimə işləyən əllərin boğur məni,
Yuxularıma çökür haqsızca.
Ənbər qoxan ağzımın tamı
Qana susayan zəhəri dadır.

***
Gəl! Pərvanətək gəl!
Evimə qonaq gəl!
Qayğılarımı könlünə elə sıx ki
İncilər tökülüb nəm etməsin Çatlaq dodaqlarımı,
Yetim uşaqtək boynubükük qalmasın.

Birlikdə gəzək cənnət bağını,
Sənsiz mənə qəlb evim cəhənnəm.
Çəkmə çinar gözlərini gözümdən
İcazə ver sulayım budaqlarını.

Hər saniyə şəklinə edirəm tamaşa,
Çəkmirəm gözlərimi bəxt üzüyündən,
Güləcək dünya yazdıqlarıma
Anlamayacaq qəlb məbədimi...

Şahlar əmr edəcək,fərman yazacaq,
Asacaq boynumdan kəndir ipini
İp təsəlli edərmi
Qandallı taleyimi?

Ruh məskənim!
Biz səninlə “Adəm və Həvva” deyilik.
Biz səninlə Yusif və Züleyxayıq
Kədər yollarında...

Manevr.az