Xəbər lenti
Cahangir Namazovun Noyabr düşüncələri...
Cahangir NAMAZOVBu gün noyabrın otuzuncu, son günü.
Ömür də fəsillər kimi keçir…
Mövsümlər hər il yenidən gəlib bir-birinin yerini dəyişər, amma həyat geri qayıtmaz...
Yaşanmış günlər, keçilmiş yollar, hər şey geridə qalır.
Payız da öz hüznü, sükunəti və bütün arzu-sadələrini mənə qoyub gedir kimi…
Yerə tökülən, iztirablı küləklərlə hər tərəfə səpələnən saralmış yarpaqlar mənim düşüncələrim, xəyallarım kimidir…
Nədənsə payız gələndə ruhumda bir qəmginlik qərar tutar, anlaşılmaz bir depressiya içimi bürüyər.
Nədənsə, bu fəsil mənə sanki suallar verirmiş kimi hiss edirəm…
Sarıyan ağacların yarpaqları bütün həqiqəti üzə çıxarmağa toplanmış kimi görsənir...
Nədənsə, payızda yalnız oluram, ruhən zəifləyirəm.
Tamamilə hər şeydən ürəyim soyuyur, ölüm qarşısında çarəsiz olduğumu anlayır, təslimiyyəti qəbul edirəm.
Baharda mənimlə gəzən insanlar, yayda həyatın ən gözəl günlərini yaşayan dostlar payıza gələndə itir, yox olur...
Bilmirəm...
Payızda mən anlaşılmaz bir insana çevrilirəm!
Xətalar insanlara dərs olduğu kimi, payız da mənə dünyanın əbədi olmadığını vurğulayır və saralmış yarpaqlarla mənim talehimi göstərir.
Hər il payız gələndə, Mövlana Rumi'nin bu hikmətli sözləri dilimdən düşməz, qəlbimə yerləşər:
Ey könül, ibrət al, bax hər tökülən yarpağa,
O da əvvəllər göydən baxırdı torpağa.
30.11.2024
Manevr.az
Xəbəri paylaş
Çox oxunanlar
Son yüklənənlər
Axtarış
Reklam
İqtisadiyyat
Ədəbiyyat
Kriminal
Yazarlar
Emil Rasimoğlu
İmarət Cəlilqızı
Emil Rasimoğlu
Emil Rasimoğlu
Emil Rasimoğlu
Cahangir NAMAZOV
-Təranə Dəmir
Sorğu
Portalımızı dəyərləndirin.
Çox oxunanlar