Xəbər lenti
Aydan AY: "Atam adamı sevincindən, sevgisindən vururdu..."
Ata, bax, ovuclarımda günəş var toxun- deyəcəkdim.
Ata, bax, ovuclarımda yol var, sənə sarıdı.
Manevr.az gənc şair Aydan Ayın "ürək çırpıntlarını" təqdim edir:
***
Mən ağrımı ötə bilmədim heç...
Elə yanımda yeridi ağrım həmişə.
Heç ötmək ağlıma da gəlmədi,
heç ötmək arzusunda da olmadım.
Elə bilirdim
elə belə də olmalıdı.
***
Günlərin birində...Yox, yox,daha doğrusu "İlahi, nə olar axı o qərib göylərindən bu qərib evimizə bir zərrə işıq sızsın..." deyə inamla yalvardığım günlərin birində atam yenə üzündə çox aydın görünən qaranlıqla işdən evə gəlmişdi. Yəni, üzündəki qaranlıqla yenə inancımı puç etmişdi.
Həəə...
O Gözəgörünməzdən ki, gizli deyil, sizdən nə gizləyim...
Uşaqlığım atamın əllərindən sığal ummaqla keçdi getdi.
Elə bilirdim saçlarma sığal çəksə, hər şey keçib gedəcək. Əslində sığal istəyən saçlarım deyildi, tale idi...
Onun bu düzənsiz, alatoran həyatının sığala ehtiyacı vardı.
Anam onun həyatından sığalı əskik etməyən yeganə qadın idi. Amma nə fayda? Onu nə ütülü köynəyi, nə masada bir içim suyu, nə bir tikə çörəyi, nə qurulu evi... Heç nə, heç nə məmnun etmirdi. Elə hey tələsirdi... Hər şeyi, hamını uzağa, soyuğa, öz yoxluğuna itələməyə tələsirdi. Gözümüzdə ilıq bir sevinclə onu qapıda qarşılasaq da, çox çəkmirdi, gözlərimiz yağışa düşürdü...
Hə...
Bunları yazmaq mənim üçün nə qədər ağır olsa da, yazacağam.
Atam adamı sevincindən, sevgisindən, təbəssümündən vururdu.
Qoymurdu onu doyunca sevəsən, ona doyunca güləsən. Qoymurdu əlindən tutub onu müdrikliyə çəkəsən.
Qoysaydı, mən çəkəcəkdim.
Ata, bax, ovuclarımda günəş var toxun- deyəcəkdim.
Ata, bax, ovuclarımda yol var, sənə sarıdı.
Gəl, birgə doğulaq...
Gəl, birgə durulaq...
Su olaq ata, su olaq!- deyəcəkdim...
Uşaqlığımı lal böyütdü... Deyəmmədim...
Aydan Ay
Manevr.az
Xəbəri paylaş
Çox oxunanlar
Son yüklənənlər
Axtarış
Reklam
İqtisadiyyat
Şou-biznes
Yazarlar
KƏRAMƏT
Emil Rasimoğlu
KƏRAMƏT
Aydın Canıyev
Aydan Ay
Emil Rasimoğlu
Sorğu
Portalımızı dəyərləndirin.
Çox oxunanlar