.jpg)
Xəbər lenti
Təkcə ağaclar danışır bu Yer kürəsində... - Elçin Məhərrəm
Elçin MəhərrəmQaytar
Vətənimdə dolaşdım mən, azdım mən,
İynə, bizlə öz gorumu qazdım mən,
Üflənməz balaban, qırıq sazdım mən ?
Mənim yaddaşımı sən geri qaytar.
Femida səksəndi üçbaş Kerberdən,
Ölülər anlamaz fətva, təkbirdən,
Babam da xortlayıb gəlsə qəbirdən ,
Mənim daş-qaşımı sən bəri qaytar.
Asılıb, didilib çarmıxda bədən ,
Suçumu bilmirəm, soruşma nədən ?
Vulkanlar püskürür cənnətdə- Ədən,
Mənim baş daşımı sən diri qaytar.
Hər şey susur?
İnsan susur – Susmalıdır da.
Çünki heç bir "bəzəkli" cümlə
günahını pərdələmədi.
Tanrı susur – Susmalıdır da.
Çünki yaratdığı ən təmiz insan
oğru Adəm idi.
Heyvan susur – Susmalıdır da
Kiminlə danışsın?
Əli silahlı adamlamı?
Yoxsa biganə Tanrıylamı?
Təkcə ağaclar danışır
bu Yer kürəsində.
Onları da yalnız, Van Qoq eşidə bildi.
Qoca, ip və ada
Ümid deyilən şey -
səhər saat altıdan
böyük balıq tutmaq üçün
xarabasından çıxan
qocadı.
səhər saat altıdan
böyük balıq tutmaq üçün
xarabasından çıxan
qocadı.
Qarmağı - uşaqlıqda
cırcıramaların
quyruqlarına bağladığı
ip qədər uzundu.
Balıqsa - Vaqifin
"Uzaq yaşıl adasından "
gəlir.
Göydəyəm!
Baxıram güzgüyə, yovuşammıram,
Həsrət- Çin səddidi, qovuşammıram,
Həyat ələyindən sovuşammıram,
Özümü danlayıb, söyən yerdəyəm.
Gözümdə dünənin qara gecəsi,
Hər fəsil sayılar onun cücəsi,
Nizələr ucunda başlar, neçəsi?!
Qəddimi gədaya əyən yerdəyəm.
Mən Babək deyiləm çarpışam, dözəm,
Çevrilib sufiyə xanəgah gəzəm,
Qardaş, əvvəlindən çartlayıb kuzəm,
İblisi məsciddə öyən yerdəyəm .
Bu nə birincidir, nə də sonuncu
Hökm verildi.
Qalxdı ağır-ağır
cəllad zamanın iti baltası.
Bu nə birincidir, nə də sonuncu.
Eşafotu yoxdur onun
Edam yeri: təqaüd aldığın bankomatın
qabağı,
təyyarənin yumşaq
oturacağı,
sevgilinlə nə vaxtsa yatdığın
yatağın kənarı.
O gün saydım, düz 32 baş tullandı
boşluğun qara çuxuruna,
Düz 32 min dildə qışqırdı qara çuxur.
Qışqırdı ki: Daha bəsdir, yerim yoxdur.
Mən şair ürəyi, rəssam əli,
filosof dili istəyirəm.
Göndər gəlsin.
Onlara ki, yerim çoxdur.
Hökm verildi.
Endi bir anda
cəllad zamanın iti baltası
Bir şair infakt keçirdi
yeni şeirini yazarkən,
bir rəssamın tikəsini tapdılar
top mərmisinin
tozanağı çəkiləndə,
bir filosofu dilindən asdılar
tanış saat qülləsinin əqrəbindən.
Bu nə birincidir, nə də sonuncu...
Mən də belə bədbəxtəm
Siqaret kötüyünü vızıldatdım asfalt yola,
tapdalamadı şütüyən, parıltılı maşınlar.
Mən də belə bədbəxtəm...
Asmaq istəyirəm özümü Yeseninsayağı,
amma otel qiyməti, muzeylərdən bahadı.
Mən də belə bədbəxtəm...
Gərək məsləhətləşim Hidayətli Sadiqlə,
Ona da ki, zəng çatmır "əhatə xaricində".
Mən də belə bədbəxtəm...
Paslı mis qab
İçimdə bir sıxıntı,
içimdə bir boşluq var.
Daşla, qumla,
xəzəllə doldurun o boşluğu.
Bacarsanız
bir quruş da xoşbəxtlik tullayın
bu səfil dilənçinin
ÖMÜR adlandırdığı
paslı mis qabına...
Xəbəri paylaş
Çox oxunanlar
Son yüklənənlər
Axtarış
Reklam
İqtisadiyyat
Şou-biznes
Yazarlar
KƏRAMƏT
KƏRAMƏT
Emil Rasimoğlu
KƏRAMƏT
Aydın Canıyev
Aydan Ay
Emil Rasimoğlu
Sorğu
Portalımızı dəyərləndirin.
Çox oxunanlar