SURİYADAN SON XƏBƏRLƏR(1)

l
Bu il də Suriyada
ağ göyərçinlər intihar elədi…
…Güllə səsindən qorxan
anaların bətni döl vermədi.
Adına “bəşər” deyilən
və nələr deyilən
adam süd dişini
nişan aldırdı
ağzında körpələrin.
“A”, “B”… hərfləri güllələndi
uşaqların barmaqları arasında.

Mağaza vitrinlərindən
toz basmış uşaq
başmaqları yığışdırıldı.

…Dünən müasir
silahlar gətirildi Suriyaya.
Ağ göyərçinlərin
intiharı davam edir…

ıı
.......................
........................!!!
***

DƏNİZ DƏ AĞLADI BİR AZ...(4)
(Dənizdə boğulanlara)

Sizin arzularınız
gözünüzdə qalmadı,
gözünüzdə boğuldu.

Sizin ölümünüz bambaşqa ölüm,
su ölümü, dəniz ölümü...!
Sizə balıqlar ağladı, səssiz ağladı,
hamıdan qabaq.

Balıqların göz yaşından
bir az da artdı dəniz,
dəniz də ağladı bir az:
gözünü qan tutmuş dəniz,
əli qana batmış dəniz.

Sahildən qorxub
çəkindi dalğalar,
günahından utandı.
Yosunların arasında,
ilbizlərin kölgəsində
gizləndi dalğalar.
***

SEVGİ SÜKUTU(6)

Sən verən saatda zaman dayanıb,
əqrəblər donubdu on beş qırx beşdə.
Mənim ad günümdə bağışlamışdın,
sükut ömrü yaşayan bu saatı.

Zamanın ən ağır yükü çiynində,
ən ağır yükünü götürüb vaxtın,
susub ölçüsünü itirib vaxtın,
əlləri qoynunda durub dayanıb.
(Zaman əqrəbləri yorub dayanıb)
Nə mən doğulmuşam on beş qırx beşdə,
nə sən doğulmusan bizə dedilər.

Bəlkə bir-birə olan sevgimiz ölüb o an,
nə mən bunu bilmişəm,
nə sən bunu duymusan.

Təzədən işə salıb qursam da o saatı,
o ömrü ta yaşamaz.
Nakam sevgimizin
matəm anıdı, on beş qırx beş.
Nə isə...

Sənə olan sevgimin,
sonra ölən sevgimin əziz xatirəsini
bir dəqiqəlik sükutla tez-tez yad eləyirəm,
saat on beş qırx beşdə.
***

ETİRAF(7)

Dünən doyunca vurdum,
sənsizliyin sağlığına.
Vüsal məni çağırmışdı,
hicranın qonaqlığına.

İçim, çölüm çox azad,
dərdim, qəmim kəm idi.
Bütün sevdalı başlar,
dünən yəqin dəm idi.

Nə qoxun burnumdaydı,
nə adın yaddaşımda.
Sərxoş olmaq arzusu,
dolanırdı başımda.

Bilmirdim ki, mən səni,
belə tez unudacam.
...Dünən dünəndə qaldı,
bu gün sənə möhtacam.
   ***


MƏNƏ İNANMA(8)

Heç nəyə inanma,
mənim etiraflarım
bilə-bilə törədilən
günahdan sonra
Allaha edilən dua kimidi.

...Heç nəyə inanma,
bu gecə yuxun gəlməsə,
əllərini aç göyə,
dayan üzü qibləyə,
mənim günahlarım
boyda bir ah çək,
dünya dağılsın.
***

AH(9)

Öz təkliyindən bezən
yalquzaq ulartısıdı
sən dönüb gedəndə çəkdiyim ah.
“Səni sevirəm!”
Bu inadımdan da zəhləm getdi,
sən gəlməyən görüş yerindən
zəhləm gedən sayağı.
“Səni sevirəm!”
Sözə bax,
bunu mənmi demişəm?!-
BAĞIŞLA!
***


ŞEİR YAZANDA...(12)

Şeir yazanda istəmirəm
kimsə məni görsün.
Sözləri mızıldaya-mızıldaya
təkrarlayanda kimsə eşitsin.
Mən təbimlə macəra dolu
eşq yaşayıram şeir yazanda.
Hamıdan gizlənirəm,
hamıdan utanıram o an...
Sonra şeir doğulur.
Şeirin də xoşbəxti, bədbəxti olur,
yaşayanı da var, öləni də.
***

İYUL GECƏSİ(13)

İyul gecəsinə yağdı bu yağış,
buludların istidən nəfəsi təntimişdi.
Bu gecə hörümçəklərin
yaşıl yarpaqlar üstə tor qurmaq
arzusu gözündə qaldı.
İntiharın bir addımlığında
yaşamaq haqqı ölüm sevdasını üstələdi.
İyul gecəsinə yağdı bu yağış...
****


KƏPƏNƏK SEVGİSİ(14)
I

Bir çimdik canınla necə sevirsən
bu qədər gülləri, çiçəkləri sən?
Necə qanın qaynayır sənin gülə-çiçəyə,
sənin ki qanın yoxdur,
qansız da sevgi olar?
...Mənim qanım olsa da,
sənin kimi sevmədim
nə gülü, nə çiçəyi,
nə də ki adamları...
Sənin sevgin dünyada
ən ilahi bir eşqdir!

II

gülləri nə qədər sevsələr də
ölümünə ağlamırlar kəpənəklər.
Bir məqamlıq ömürlərində
gül sevdasını, gül sevgisini
heç nə əvəz eləmir.
Ən ağrılı ölüm belə
ağlatmır kəpənəkləri.
Kəpənəklər güllərin
sevdasından özləri ölür!
***

BİR GECƏNİN GÜNDƏLİYİ(15)

Gecə sükut içində,
ağrılarım oyaqdı.
Saat zamanı ölçür,
ölçür vədəni, vaxtı.

Ayın zülmət işığı,
pəncərəmdə dolaşır.
Arzularım mürgülü,
fikirlərim dolaşıq.

Heç nə ovuda bilmir,
ürəyimin çatını.
Bu zəhər siqaret də,
itirib “bal” dadını.

Ayaq səsi batırmır,
qulağını küçənin.
Taleyimi buraxdım,
insafına gecənin.

Gecə sükut içində,
ağrılarım oyaqdı.
Saat zamanı ölçür,
ölçür vədəni, vaxtı.
***

HARDASAN(16)

İndi görən hardasan,
a yolları “bağlanmış”.
Sənsiz ötdü bu payız,
sənsiz keçməsin bu qış.

İndi görən hardasan,
əynində hansı donun?!
Dönmək düşmür yadına?!
burda can verir canım.

...Bu dərd elə dil açıb,
hicran çətin susacaq.
Xəyalım qapı-qapı,
hənirtini pusacaq.

İndi görən hardasan?!
de yerini, gəlmirəm.
Sənə məktub yazmışam,
ünvanını bilmirəm.

İndi görən hardasan,
a yolları “bağlanmış”.
Sənsiz ötdü bu payız,
sənsiz keçməsin bu qış.
***

TURAN ŞƏRQİSİ(17)

İndi bütün dualar
yönü qibləyə
Turan eşqinə oxunur.
Tanrı hüzurunda
səcdədədi Türk.

Turan sevdası sınır tanımır-
dünyanın yaxası əlimizdədi.
Ulu bir tarixin silinməz
rəqəmləri üstə ayaqdadı Türk:
zaman Tezliklə, məkan Cahan.

Anaların bətndə qan
yaddaşı yetişir,
qan yaddaşı doğulur.
Yaddaş bağları təzələnir
aşiqlərin könlündə....
Sevinc nəməri paylayırıq,
Turan eşqinə.
Bütün aydın sabahlar
QURD üzünə açılsın.
İçimdə Türk sevdası var,
bütün sevdalardan öncə...

***

     TANRIM(18)
              I
Qarğıs da tale payıdı,
Nə verdin qəbulum, Tanrım.
Dərd verən əlin var olsun,
Böyükdü səbrim, Tanrım.
                 II
Bir yer göstər, çıxım gedim,
Yaşaya bilmirəm Tanrım.
Ən əziz dərdimi belə,
Oxşaya bilmirəm, Tanrım.

Saxla o gedən qoşunu,
Yüyürüm mən də qoşulum.
İçimdən ağrım qaşınır,
Qaşıya bilmirəm, Tanrım.

Qəbul eylədim nə verdin,
Dözürdüm, onda nər idim.
Bağışla, indi bu dərdi,
Daşıya bilmirəm Tanrım.
***

SONUNCU MƏKTUB(20)

Mən səni sevə bilmədim,
Sən məndən üz döndər, gülüm.
O saralmış məktubları,
Yığ özümə göndər, gülüm.

Bu sevgidən yarımadıq,
Yarı doğma, yarı yadıq.
Ürəyimdə yaraya bax,
O üzümə çöndər, gülüm.

Özgələşdi bir ad məndən,
Ta uzaq gəz, a yad, məndən,
Qoyma qala bu od məndə,
Gedirsənsə söndür, gülüm.
***

ATA HƏSRƏTİ(21)

Bu gecə atamın ruhu qonağım,
Bu gecə ən əziz qonağım gəlib.
Bütün qonağımın şahı qonağım,
Mənim arxam gəlib, dayağım gəlib.

Ay ata, qoy sənə doyunca baxım,
Mən ona bu sözü söyləyəmmədim.
Sənə qulluq edim, atam-qonağım,
Atama mən qulluq eyləyəmmədim.

Doyunca ay ata, sözü demədim,
Ata nəfəsinə isinməmişdim.
Ay ata, həyatı belə bilmədim,
Belə fikirləşib, düşünməmişdim.

Daha fikirləşmək, düşünmək meylim,
Özümə təsəlli tapammasam da.
Ata, böyümüşəm mən indi xeyli-
Boyda tay-tuşlara çatammasam da.

Atalı günümün düşüb söhbəti,
Məni ovunduran göz yaşım olub...
Ata dərdi, intizarı, həsrəti
Mənimlə doğulub, yaşdaşım olub.

1991
***

BU DƏRD(22)

Bu dərd çəkdikcə azalmır,
Çəkdikcə gördüm böyüyür.
Çölümdə mən kiçilirəm,
İçimdə dərdim böyüyür.

Dön geriyə bax, demədim,
Bu qismətə baxt, demədim.
Nə istədi yox, demədim,
Nəyim var, verdim, böyüyür.

Güvəndim sənin gücünə,
Ürəyim, məndən incimə.
“Bəxtəvərəm”, nə vecimə,
Böyüyür dərdim, böyüyür.
***

İNTİHAR DÜŞÜNCƏLƏRİ +18 (25)
I
Hər kəsin içində
bir intihar
istəyi var.
Və bətnində
bir intihar ağrısı var.
...Ölümə təslim olmaq
istəməyənlərin
qələbəsidi intihar;
öz qanına susayanların
son nidasıdı intihar;
bütün etirazların
haqq səsidi intihar;
dipdiri duyğuların
qəfil nəfəsinin
kəsilməsidi intihar.
Hə, bir də
canına qıyılan arzuların
şərəfinə qaldırılan
eşq badəsidi intihar:
ancaq içilməsi zor...
II
...Əcəlin intihar
edənlərə ölüm borcu qalır.
İnthar ölüm deyil,
intihar ölmək deyil,
sadəcə ayrılıqdı:
ancaq geri dönülməz.

***

PAYIZ ADAM(26)

Payız adam,
bu fəsil
sənin çiyinlərindən
nimdaş plaş
kimi asılı qalıb.

Qış kürkünü görmədim.
Dörd ildi gözlərimdə
bir fəsildə qalmısan:
bomboz rəngdə.

Payız adam!
Bu fəsil əynində
köhnəldi sənin.
Ürəyinə qabqardığın
heydən düşmüş
arzularınla
can üstə olan
xatirələrinə yol gedirsən.
Hələlik...
***

ŞƏKİLLİ ŞEİR(27)

Mənə şəkil göndərdin...
o şəklin içində hər şeyin
öz şəkli var:
baxışın öz şəkli var,
ürəyin öz şəkli var.
Ağrının öz şəkli var,
göynəyin öz şəkli var...

Mənə şəkil göndərdin...
...bilirsənmi gəlişi
heç hansı ana düşdü?!
sənsizliyin ağrısın çəkən
məqama düşdü.

Mənə şəkil göndərdin,
nə rəngli şəkildi...
Bomboz ağrılarıma
duz basar, "məlhəm" olar...
Göyərər ağrılarım,
qaysaqlamaz, nəm olar.
Bundan belə hər dəfə
o şəklə baxanda
xumarlanar gözlərim,
baxışlarım dəm olar...
Mənə şəkil göndərdin...
***

GECƏ ŞEİRİ(28)

İçdim yarın nəfəsini,
eşqə düşdüm bu gecə.
Bəxtəvərlər arasından
püşkə düşdüm bu gecə.

Könül vermə yada, sına,
ya əyilə, ya da sına.
Sevdalılar odasına
köşkə düşdüm bu gecə.

Məni sənə çəkən qandı,
bilirdim, bu gecə sondu.
Qoynun güllü-gülüstandı,
müşkə düşdüm bu gecə.
***

PAYIZ MƏKTUBU(29)

Bu payızdan ayrılıq,
dadı-tamı gəlir ha.
Sağlığında yad elə,
öldü, hamı gəlir ha.

Hərdən yolun düşürdü,
bu “xaraba qalmış”a -
Nə vaxtdandı bir güman
ümidinə qalmışam.

Mən “xaraba” deyəndə
bu şəhəri deyirəm.
Sənsiz suyu, havası
bu zəhəri deyirəm.

Deyirsən ki, soyuqdu,
indi “o xaraba”da.
İsti paltar göndərdim
bir köhnə arabada.

Zamanın deyəmmirəm,
nə vaxt ora yetişər.
Deyərəm çıx, qarşıla,
nə vaxt yadıma düşər.

Mən zamana uduzdum,
vaxtı satın alıram.
(Köhnə balabanımda
təzə hava çalıram.)

...Məndən adamlıq umma,
adamlıqdan çıxmışam.
Özümü öldürmüşəm,
günahıma batmışam.

Bu qış bura gəlməyin,
yəqin, baş tutan deyil.
Nə ünüm sənə yetən,
nə əlim çatan deyil.

…Yaxşı, gecə yarıdı,
gedim bir az dincəlim.
Bu da yarımçıq şeir,
yazmağa gəlmir əlim...
***

OVQAT(30)

Çox deyilən sözə dözdüm,
birə dözdüm, yüzə dözdüm.
Elə dözə-dözə dözdüm,
dözümdən çıxıb gedirəm.

Zəhər dolub qədəhlərim,
ta daş tutmur ətəklərim.
Qan ağlayır bəbəklərim,
gözümdən çıxıb gedirəm.

Gec olsa da qandım daha,
yoruldum, usandım daha.
Dediyimi dandım daha,
sözümdən çıxıb gedirəm.

Olub-keçəni əynimdən,
gündüz-gecəni əynimdən.
Soyunub məni əynimdən,
özümdən çıxıb gedirəm.
***

SİZƏ ELÇİ GƏLDİ, BİZƏ AYRILIQ(31)

Qapınız döyüldü bir axşamçağı,
sizə elçi gəldi, bizə ayrılıq.
Yenə niyyətini dəyişməmişdi,
köhnə libasında təzə ayrılıq.

Daha toy havası başında sənin,
yol gəldik şübhədən yalana qədər.
Ümidim hələ də can verməmişdi,
aşıqlar “vağzalı” çalana qədər.

Məni nə havada buraxıb getdin…
xar oldum obada, millət içində.
Mənim ciyərlərim alışınb-yandı,
sənin elçilərin şərbət içəndə.

Gəldi qapınıza gəlin maşını,
səni çöl çəkirdi, eşik çəkirdi.
Getdiyin yolların ayrıclarında,
mənim baxışlarım keşik çəkirdi.

Sənin getdiyin yol, uzaq yoldu ha…
günüm bahar görməz, işim qışladı.
Sən gəlin köçməyə hazırlaşanda,
mənim ümidimin köçü başladı.

… Daha xatirən də mənə uzaqdı,
gəlir qulağıma bir soraq kimi.
Gördüm bu “döyüşdə” məğlub olmuşam,
əlimi qaldırdım “ağ bayraq” kimi.

Qapınız döyüldü bir axşamçağı,
sizə elçi gəldi, bizə ayrılıq.
Yenə niyyətini dəyişməmişdi,
köhnə libasında təzə ayrılıq.
***

KƏNDDƏ VƏ ŞƏHƏRDƏ
DARIXMAĞIN ƏKS BƏRABƏRLİYİ(33)

Gülüzlüm, şəhərdə sənsiz
darıxmağa nə var ki,
burda zülmdü-
gül-çiçəkli dağ cığırında
adam ölür darıxmaqdan.

Burda otlar-çiçəklər,
arılar-kəpənəklər,
bənövşələr-böcəklər,
hər şey qoşulub adama
DARIXIR, darıxanda…

…Şəhər küçələrində nə var ki,
sənsiz darıxmağa…
olsa-olsa bir qəpiklik
hörməti olmayan
küçə itləri tək adam darıxar
şəhərdə
Bir də tinlərdə
veyillənən boş şirə qutuları tək…
və bir də dörd fəsli eyni donda
qarşılayan küknar ağacı kimi…
burda darıxmaq canlıdı:
çiçəklər,arılar, kəpənəklər
və bir də böcəklər kimi…
DARIXDIM…
***

QOCA ŞAİR VƏ VAXT...(34)

Qoca şair kürsüyə qalxdı,
şeir oxumaq üçün.
Sinə gərib kürsüyə
şeirin adını elan elədi:
“VAXT”
İlk misranı söylədi:
“Vaxt, artıq o vaxt deyil..”
Unutdu!
Udqundu!
Cibindən əlyazmasını çıxardı.
Eynəyini axtardı.
Əllərini sol cibinin, sağ cibinin
üstünə çırpdı:
özünü döyürmüş kimi.
Tapmadı.

“30-80″ adlı vaxt arasında
qalmışdı eynəyi.
Hər şeyə etiraz eləmək istədi,
qolları açılmadı.
Damarları “30-80″
yaş arasında daralmışdı.
İlk dəfə 50 il əvvəl
bu kürsüyə qalxmışdı,
30 yaşında: kağızsız,
eynəksiz...

Yenə də “VAXT”
adında şeir oxumaq üçün.
İlk misrası beləydi:
“İndi, çox gözəl vaxtdı”.
Kürsüyə elə qalxdı,
belə endi qoca şair.
…astadan tfu,
deyib vaxtın üzünə tüpürdü.
Mikrafon sirr saxlamadı,
səs salona yayıldı:
T F U U U…
***

OTEL OTAĞINDAN "REPORTAJ"(35)

...uzaqlardasan,
nə görüş vədi var aramızda,
nə də əlvida anı...
Uzun yolların əyninə biçilir
xəyallarım hər gün...
və ayrılıq rəngində
yuxular görürəm hər gecə.

...indi on ikinci otel otagının
künc-bucağında
xatirələrimiz bar verir:
ayrılıq dadında.
...Səndən sonra ümidimin
şəkillərini cızdım otel
otağının divarlarına.
Şəkillər ölmür axı.
Dön geri,
şəkıllərin saglığına...

QADIN...!!!(36)

Həsrət yüklü
duyğularımın
dadını qaçırtdın....
Sən gələndən
hicran adlı hisslərimin
üzünə çıxa bilmirəm.
Bu xaraba qalmamışda
hamı ayrılıqdan danışır,
mən nə deyim?....
Getməyəcəydinsə
niyə gəlirdin?
AYRILIĞIN
sevmədiyi QADIN...!
***

AYRILIQ HAVASI(37)

Son duamı oxudum
ayrılıqlar üzünə,
ayrılıqlar qibləsinə dayanıb.
Bütün ayrılıqların
səmti birdi:
ahı ürəkdən qopur.
...Ayrılıqlar oxudum,
bu aylı gecənin
səssiz xatirəsinə...
Ayrılıq duaları dəli
sevdaların
ruhuna bağışlanır.
Bütün ayrılıqların
qibləsi eynidi:
ağrısı soldan başlayır.
***

MÜHARİBƏDƏN SONRAKI TORPAQ(40)

Köksünə basdırılan minalar
ürəyinin ritmini pozurdu Ana torpağın.
Hər mina çıxarılanda
elə bil ürəyindən tikan çıxarılırdı.
Göz-göz yara kimi görünürdü
sinəsində minaların yeri.
...İndi doğma nəfəsdən
canı isinir Ana torpağın:
iyirmi səkkiz iliydi
döl verməyən qısır bətnində
ah göyərirdi.

2020
***

BİLDİYİMİZİN TƏKRARI...(41)

...dünya məzə yeriymiş,
məzələnib gedirik.
Bələkdən kəfənəcən
çözələnib gedirik.

Xeyrin də, şərin də
kökü var ey...dərində.
Dünya durur yerində-
biz, ələnib gedirik.

Yola düşdüsə qatar,
kim gecikər, kim çatar.
Geyinib kəfən-paltar
təzələnib gedirik...
***

TƏSƏLLİ(42)

(Ürəyimlə dil tapa bilmədim. Məni əməliyyat masasına qədər apardı)

Səni qınamıram, səni, ürəyim,
dəmir deyilsən ki, daş deyilsən ki?!...
Ağrıyla, acıyla silələnmisən,
necə dözməliydin, boş deyilsən ki?!...

Üstündən bir qoşun dərd ötürmüşəm:
vaxtsız ata dərdi, torpaq itkisi.
Dizini qırmağa bəs elədi, bəs-
adını çəkdiyim dərdin iksi...

Sonra sıralandı itirdiklərim,
sonra nələr oldu, nələr yaşadım...
Əlimi yelləyib ötürdüklərim-
qənimim oldular illər - yaşadım.

...Gözüm görə - görə nuş elədilər,
qanımı içdilər qansız adamlar.
Məni yüz ağrıya tuş elədilər,
bu ruhsuz adamlar, cansız adamlar.

Canımda ağrını daha çoxaltdı,
bir naşı həkimin yazdığı dərman.
Yüz qaysaq yaramı yenə qopartdı,
bir nadan hakimin verdiyi fərman.

...Gözümdə, könlümdə qışlayan ağrı,
həsrətdən sinəmə min "naxış" vurdu:
Dərbənddən, Təbrizdən… başlayan ağrı,
göynəyən ruhumda bir yuva qurdu.

…Ağrı yetişdikcə göynəyir s i n ə,
kədər şirin-şirin yeyir ü r ə y i.
Hərdən də təsəlli verirlər mənə:
-xəstə olmalıdı şair ü r ə y i.

Yanvar 2020
***

PAYIZ NAĞILI(43)

Elə ki payız gəldi-
yenə soyuq, darıxmaq...
Yenə sözümə baxmır
bu ürək ey, bu "axmaq"...

Yarpaqlar veyillənir
tinində küçələrin.
Payız ömrü uzanır
bu qərib gecələrin.

Yavaş-yavaş çəkilir
arılar öz "evinə".
Payız "soğan doğrayır"
kəpənəyin kefinə.

Göydə köçəri quşlar
buludlarla yarışır-
yuyur göyün üzünü,
yuyur payız yağışı.

Cığırlar mürgü döyür,
yol özünə sığınır.
Gedib qonaq-qarası,
kol özünə sığınır.

Sarı yarpaqdan geyib,
böcəklər qış kürkünü.
Durnaların başlayıb
uzaqlara "sürgünü".

...Uzun payız gecəsi
təşnəsiyəm nələrin...
Boyunu oxşayıram
uzaq xatirələrin...
***

BİRNƏFƏSLİK ŞEİR...(44)

Zəng elədim!
İçində
çiling-çiling
olmuş səsini
calayıb
birtəhər
cavab verdi.

Qırıq və
"yamaqlı" səsiylə
“yaxşıyam” və
“sağol”
sözünü dedi.

...İçinin dərinliklərində
nəfəsi kəsilmişdi
            darıxan ADAMIN!
***

İKİNCİ ETİRAF(45)

Yenə doyunca vurdum
sənsizliyin sağlığına...
Nə yeyib, nə içdimsə və
nə düşündümsə
geridə izi qaldı:
yarımçıq pivə bakalı,
bir az
saçaqlı pendir,
"cipsi" ovuntuları,
xəyal qırıntıları,
bir də bir udum həsrət.
Sərxoşam indi,
yenə unutdum səni...
Ayılanda...
***

BİR UDUMLUQ ŞEİR...(46)

Səni payızda sevdim,
“ayrılıqlar ayında”.

Ayrılığın qorxusu
canımdan çıxdı,
“oxay”.

Yəqin biz ayrılanda
başqa aylar olacaq-
“ayrılıqlar ayları”.

Səni payızda sevdim-
ürəklər sevgi barını
ayrılığa satanda:
mənim Payız sevgilim!
***

Намиқ Далидағли-Калбажарда туғилган. Шоир-публицист.
“Маневр.аз”, ”Делидағ.аз”, ”Сумгаитфакт.аз” хабар сайтининг таъсисчиси, ”Делидағ” Адабий Уюшмасининг раиси. Озарбойжон Ёзувчилар уюшмасининг аъзоси, ”Олтин Қалам” мукофоти совриндори, 3 китоб муаллифи. Сумгаитда истиқомат қилади.

Гулзира Шарипова,
шоир-таржимон, Озбекистон

ÖLMƏKDƏN QORXMURAM

Məndən bezdi arzularım da...

Taleyimin acığına neçə arzum

intihar elədi ümidsizlikdən.

Ümidlərim ağ bayraq qaldırdı

qayğılarıma təslim olmağa.

Şirin-şirin diləklərim

boğuldu göz yaşlarımda,

dənizdə dalğalar boğulan kimi.

Mən daha ölməkdən qorxmuram,

yaşamaqdan qorxuram.

ЎЛИШДАН ҚЎРҚМАЙМАН

Мендан безди орзуларим ҳам...
Толейимнинг аламига бир қанча орзум
Суйиқасд айлади умидсизликдан.
Умидлар ҳам оқ байроғин кўтарди
Ғамларимга таслим бўлмоққа.
Ширин-ширин тилакларим,
Туғилди кўз ёшларимда,
Денгизда тўлқинлар бўғилган каби.
Мен энди ўлишдан қўрқмайман,
Яшамоқдан қўрқаман...

XATİRƏ VƏ NİFRƏT

...xatirələrim

bağımızdakı

alma ağaclarının

budaqlarından,

alça ağaclarının

çiçəklərində

asılı qaldı.

Bir də atamın

məzarına

qısılı qaldı.

Bir gün geri

dönəcəm

xatirələrimi

yığmaq üçün-

alma ağaclarının

budaqlarından,

alça ağaclarının

çiçəklərindən.

Ancaq atamın

məzarından

xatirələrimi

götürməyə

üzüm gəlməyəcək.

Bilirəm ki, atam

xatirələri

nifrətə çevirib

tüpürəcək üzümə...

ХОТИРА ВА НАФРАТ

...Хотираларим
боғимиздаги
олма дарахтининг
бутоқларидан
олча дарахтининг
чечакларида
осилиб қолди.
Бир кун ортга
қайтаман
хотираларимни
йиғмоқ учун-
олма дарахтининг
бутоқларидан,
олча дарахтининг
чечакларидан.
Фақат отам
мозоридан
Хотираларимни
йиғмоққа
юзим қолмаган.
Чунки,мен биламан,
отамни
Бу хотираларни
нафратга айлантириб,
Тупуради юзимга...

VAĞZAL GƏRAYLISI

...Uzun ayrılıqlar

vağzallardan başlayır...

Qatarların, təyyarələrin...çiyinlərində

daşınır şəhərlərə...

Vağzalldrda doğulur,

daşınır ayrılıqlar.

...Divarların yaxasına

mıxlanmış tablolar

alın yazımız sanki.

Böcək gözlü işıqlar

tale yolumuzu aydınlaşdırır.

Yellənən əllər və "hələlik" sözü

ayrılığın təsdiqidi burda.

Hər qərib baxışın rəsmi cızılır

vağzal divarlarına.

Gedənlərin dilində vağzal

bayatısı-ikicə kəlmə:

"mən getdim...."

ВОКЗАЛДАГИ АЙРИЛИҚ

Узун айрилиқлар
Вокзаллардан бошланар...
Поездларнинг,тайёраларнинг...
Елкаларида ташилар
Шаҳарларга...
Вокзалларда туғилиб,
ташилар айрилиқлар.
...Деворларнинг ёқасига
михланмиш таблолар
пешона ёзувимиз гўё.
Нурин сочган чироқлар толе
Йўлимизни ойдинлаштирар.
Силкинган қўллар ва
“кўришгунча” сўзи
Айрилиқнинг тасдиғидир
бунда.
Ҳар ғариб боқишнинг
расми чизилар
вокзал деворларига.
Кетганларнинг тилида
Вокзалнинг ҳар доимгидек сўзи
Икки оғиз сўз-
“мен кетдим”

AXTARIRAM

Mən özüm-özümə yadam, gəzirəm,

gəzirəm dünyanı, atam, gəzirəm,

dərdimi deməyə adam gəzirəm,

qəbrimi qazmağa yer axtarıram!

Mən gen yol tutmuşdum, cığıra çıxdı,

bu yol da axır ki axıra çıxdı,

nə alıb satdımsa, çıxara çıxdı,

mən beş itirmişəm, bir axtarıram.

Bu bəxtlə, qismətlə heçəm dünyada,

xoş günə tapmadım bir çəm, dünyada,

bu dəli başımla sərsəm dünyada,

ocaq axtarıram, pir axtarıram.

АХТАРАМАН

Мен ўзим-ўзимга ётман,кезаман,
Кезаман дунёни, отиб кезаман,
Дардимни айтмоққа одам ахтариб,
Қабримни қазмоққа ер ахтараман.

Мен кенг йул топгандим, сўқмоққа чиқди,
Бу йўл ҳам сўнги пайт охирга чиқди,
Нима олиб сотсам, чиқаса чиқди,
Мен бешни йўқотиб, бир ахтараман.

Бу бахт ва қисмат билан ҳечман дунёда,
Хуш кунни топмадим бир кам дунёда,
Бу девона бошим сарсон дунёда,
Ўчоқ ахтараман, пир ахтараман.

DEMƏ

Keçdim dünyanın içindən,

boşca qəfəsmiş demə.

Qulaqları batıran,

quruca səsmiş demə.

Baxdım ondan köçən köçə,

baxdım özüm keçə-keçə,

baxdım şərab içə-içə,

bu da bir həvəsmiş demə.

Daha hər şeydən bezmişəm,

məzədən, meydən bezmişəm,

əlimi səndən üzmüşəm,

yaşamaq nə pismiş demə-

ДЕМА

Ўтдим дунё ичидан,
Бўш қафас экан дема.
Қулоқларни битирган,
Қуруқ сас экан дема.

Боқдим ундан кўчган кўча.
Боқдим ўзим тунлар-кеча,
Боқдим шхароб ича-ича,
Бу ҳам бир ҳавас экан дема.

Энди ҳар нарсадан бездим,
Газакдан, майдан ҳам бездим.
Қўлимни сендан ҳам уздим,
Яшамоқ ёмонмиш дема.
***

TANRI TÜRKÜ QORUSUN!

Çəkmədiyim zillət yox,

daha öndə zülmət yox.

Türkdən böyük millət yox,

"Tanrı Türkü qorusun!"

Sevməyənlər kor olsun,

dost var, düşmən xar olsun,

Tanrı Türkə yar olsun,

"Tanrı Türkü qorusun!"

Çəkmirəm acı, ağrı,

çatlasın düşmən bağrı,

yolum göylərə doğru,

"Tanrı Türkü qorusun!"

Əllidən, mindən belə,

səndən və məndən belə,

Altaydan, Çindən belə,

"Tanrı Türkü qorusun!"

Bölgə-bölgə Turandı,

bütün ölkə Turandı,

dünya Türkə Turandı,

"Tanrı Türkü qorusun!"

Nə yoruldum, nə durdum,

sevgim çox sənə, yurdum,

yaşar olsun Boz Qurdum –

"Tanrı Türkü qorusun!"

ТАНГРИ ТУРКНИ АСРАСИН!

Чекмаганим зиллат йўқ,
энди унда зулмат йўқ.
Туркдан буюк миллат йўқ,
"Тангри Туркни асрасин!"

Севмаганлар кўр бўлсин,
дўст бор, душман хор бўлсин,
Тангри туркка бор бўлсин,
"Тангри Туркни асрасин!"

Чекмасман алам-оғриқ,
портласин душман бағри,
йўлим самога тўғри,
"Тангри Туркни асрасин!"

Элликдан, мингдан бери,
сендан ва мендан бери,
Олтойдан, Чиндан бери,
"Тангри Туркни асрасин!"

Худуд,худуд Турондир,
бутун ўлка Турондир,
Дунё Туркка Турондир,
"Тангри Туркни асрасин!"

На хоридим, на турдим,
севгимни сенга бурдим,
яшар бўлсин Боз Гурдум-
"Тангри Туркни асрасин!"

Намиқ Далидағли