"Səndən sonra qəhəri çəkirəm üz-gözümə, səndən sonra həsrətəm makyajlı qadına"

ŞƏN, MAKYAJLI QADIN...

Can çəkişir ümidlər həsrətinin dizində,
Körpəcə arzuların bükülür bel-buxunu.
Yorğun bir ürək gəzir, sənsizliyin izində,
Ay mənim uzaqdakı ən dəyərli yaxınım.

Xatirənlə baş-başa dörd divardır, bir də mən,
Saatın əqrəbləri zamanı qaçaqlayır.
Sənsizlik payız kimi xəzan tökür üstümə,
Sənsizlik payız təki ömrümü qucaqlayır.

Taqətsizəm sabaha yalınayaq gedirəm,
Yollar tikan bitirir, ayağımın altına.
Səndən sonra qəhəri çəkirəm üz-gözümə,
Səndən sonra həsrətəm şən, makyajlı qadına.

SƏNDƏN UZAQLAR

Səndən uzaqların havası soyuq,
Səndən uzaqların bəxti qaradır.
İtirib yolunu ümidlərim də,
Bilinmir ünvanı nədir, haradır.

Taleyim kədərin toruna düşüb,
Hər bir çırpınışla qəmə bürünür.
Zamanın gözünə dağ bassam belə,
Ötən hər günümdə yerin görünür.

Dolanır aylarım, illərim sənsiz,
Gəncliyim boynunu bükür beləcə.
Mənə unutmağın reseptini yaz,
Ya da ki, de səni unudum necə...

Toz basmış pəncərə şüşələrimdən,
Həsrətin boylanır qaranlıq kimi.
Çirkli ovuclarım duaya həsrət,
Ölüm bədənimə çəkir şəklimi.